Devil May Cry Center

Kida

A więc wrzucam taki mój wiersz inspirowany dwoma ostatnimi odcinkami anime.

PŁACZ

Jestem taka mała
Nigdy nic nie rozumiałam
Nie odchodź, proszę Cię
Nie zostawiaj mnie
Chciałam zdążyć przeprosić
Poddajesz się? Ja nie
Wybacz mi to wszystko
Jesteś na mnie zły?
Obudź się
Wstań i wybacz mi

Wiem, że żyjesz
Zawsze byłeś silny
Zostań z nami, błagam Cię
Nie mów "nie"
Ja zawsze wierzyłam
Więc teraz nie krzywdź mnie
Otwórz tylko oczy
Usłysz moje słowa
Obudź się
Bo umrze mnie połowa

Bez nadziei i bez wiary
W końcu zrezygnowałam
Na ten smutek nie ma miary
Znów szlochałam
Tedy strzały usłyszałam
Jakieś czary!
W zaskoczeniu wciąż krzyczałam
"O, rany!"
Już się nie bałam
I widziałam
Stał w swym płaszczu

Zemdlałam

yunalaska

Ooo-ho! Kida-chan, widzę, że inwencja twórcza nie kończy ci się^^ Kilka razy musiałam przeczytać, by go dobrze zrozumieć^^ Nice, nice Wink

Kida

yunalaska

Może wrzuć ją tu:) (zawsze przy interpretacjach wierszy na j. polskim rozmyślam, że poeci powinni pisać także właściwe interpretacje swoich wierszy, życie byłoby o wiele prostsze xD)

Kida

Haha, ok, proszę:

Jestem taka mała - to nie przenośnia, chodzi o Patty.
Nigdy nic nie rozumiałam
Nie odchodź, proszę Cię
Nie zostawiaj mnie - powyższe wersy mówią o tym jak Dante był przybity mieczem do tego krzyża w 11 i 12 odcinku,a Patty poszła go ratować.
Chciałam zdążyć przeprosić - miała poczucie winy, że wyjadała mu desery truskawkowe itp
Poddajesz się? Ja nie - wierzyła, że to tylko "draśnięcie" i chciała wyciągnąć z niego miecz.
Wybacz mi to wszystko
Jesteś na mnie zły? - to powiedziała nawet dosłownie xD
Obudź się
Wstań i wybacz mi - znów motyw przeprosin.

Wiem, że żyjesz
Zawsze byłeś silny
Zostań z nami, błagam Cię
Nie mów "nie"
Ja zawsze wierzyłam
Więc teraz nie krzywdź mnie
Otwórz tylko oczy
Usłysz moje słowa
Obudź się
Bo umrze mnie połowa - cała strofa przedstawia rozpacz Patty.

Bez nadziei i bez wiary - tutaj już wróciła do świata ludzi i straciła wszelką nadzieję na to, że Dante powróci, jednak caly czas krzyczała jego imię.
W końcu zrezygnowałam
Na ten smutek nie ma miary
Znów szlochałam - i to okropnie xD
Tedy strzały usłyszałam - scena jak w 12 odcinku Dante nagle się pojawia strzelając z pistoletów. Stoi przebity mieczem i krwawi, ale na jego twarzy pojawia sie uśmiech.
Jakieś czary!
W zaskoczeniu wciąż krzyczałam
"O, rany!"
Już się nie bałam
I widziałam
Stał w swym płaszczu - stał i to z jakim majestatem xD

Zemdlałam - gdy Patty zobaczyła jak Dante krwawi, to faktycznie zemdlała.